Ψαρόνι

Περιγραφή :

Τα ανήλικα πουλιά έχουν μουντό καφετί φτέρωμα σε όλο το σώμα με υπόλευκο λαιμό και σκούρο ράμφος. Τα νεαρά πουλιά εμφανίζουν λευκοκίτρινες κηλίδες στο φτέρωμα του σώματός τους προς το τέλος του Σεπτέμβρη, ενώ διατηρούν το καφετί χρώμα στο κεφάλι. Τον πρώτο χειμώνα οι κηλίδες απλώνονται και στο κεφάλι. Τα ενήλικα αρσενικά Ψαρόνια έχουν μαυριδερό φτέρωμα με μεταλλική πράσινη και βιολετιά όψη. Οι κηλίδες γίνονται πιο διακριτικές και το ράμφος κιτρινίζει την Άνοιξη, που αρχίζει η αναπαραγωγική περίοδος, τα δε πόδια γίνονται ροδοκόκκινα. Τα δυο φύλα παρουσιάζουν πολύ μικρές αποκλίσεις στον χρωματισμό του ράμφους, καθώς το αρσενικό παρουσιάζει μια μπλέ-γκρι απόχρωση στην βάση του κάτω ράμφους, ενώ τα θηλυκά έχουν την κάτω βάση του ράμφους κιτρινόλευκη. Γενικά όλα τα Ψαρόνια είναι μεσαίου μεγέθους πουλιά με κοντά πόδια, κοντή ουρά και δυνατό μυτερό ράμφος. Το μήκος τους δεν ξεπερνάει τα 22 εκατοστά, το άνοιγμα των φτερών τους αγγίζει τα 40 εκατοστά, ενώ το βάρος τους μπορεί να φτάσει και τα 100 γραμμάρια.

Τροφικές Συνήθειες :

Τα ψαρόνια είναι παμφάγα πουλιά και μπορούν να σιτιστούν με αρκετά μεγάλη ποικιλία τροφής. Μέσα στα είδη διατροφής των ψαρονιών περιλαμβάνονται διάφορα είδη σπόρων, εντόμων, σπονδυλωτών και ασπόνδυλων, αλλά και διάφορες καλλιέργειες, όπως και φρούτα. Ενδεικτικά ως πιο κοινά είδη διατροφής των ψαρονιών θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τις σαρανταποδαρούσες, τις αράχνες, τους σκώρους αλλά και διάφορα είδη γαιοσκώληκων, διαφόρους σπόρους, μούρα, μήλα, αχλάδια, δαμάσκηνα, κεράσια και ελιές. Έχει δε αναπτύξει εξαιρετικές τεχνικές στο να μπορεί να ανοίγει με το ράμφος του σαλιγκάρια και κοχύλια.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Προτιμούν τις αγροτικές περιοχές με λιβάδια, τα χωριά, αλλά και τα προάστια, που διαθέτουν πάρκα, οπωρώνες, ελαιώνες, δεν διστάζουν όμως τα εμφανίζονται και σε δασικές εκτάσεις, σε έλη, σε παράκτιες περιοχές με αμμώδεις εκτάσεις, σε όχθες ποταμών και λιμνών ή και σε σκουπιδότοπους.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Εχθροί των ψαρονιών είναι όλα τα μικρά αρπακτικά είτε αυτά είναι αγρία, είτε οικόσιτα, όπως οι γάτες στις αστικές και περιαστιακές περιοχές, οι νυφίτσες, οι αλεπούδες, ακόμη και οι σκαντζόχοιροι, άλλα και άρπαγες όπως τα γεράκια, τα ξεφτέρια κ.α.