Τρυγόνι

Περιγραφή :

Τα τρυγόνια ανήκουν στην οικογένεια των περιστεριών, είναι όμως μικρόσωμα και πιο λεπτοκαμωμένα από τα περιστέρια Το μήκος του σώματός τους κυμαίνεται από 25 έως 27 εκατοστά και το άνοιγμα των φτερών τους μεταξύ 49 και 55 εκατοστών. Το μέτωπο είναι γκρι-μπλε και το χρώμα σκουραίνει προς το στέμμα και τον αυχένα. Τα πλαϊνά του προσώπου και ο λαιμός είναι χρώματος μοβ-ροζ. Στα πλαϊνά του λαιμού έχει ασπρόμαυρο μπάλωμα. Η κοιλιά και η κάτω πλευρά της ουράς είναι λευκή. Τα φτερά του είναι κανελί διάστικτα με μαύρα κέντρα. Το ράμφος τους είναι μαύρο ενώ τα πόδια στα ενήλικα άτομα είναι κόκκινα. Στα νεαρά άτομα δεν παρατηρούνται κηλίδες στο λαιμό, δεν έχουν την κρασοκόκκινη απόχρωση στο στήθος, ενώ τα πόδια τους είναι καφέ χρώματος.

Τροφικές Συνήθειες :

Τρέφεται κυρίως με σπόρους άγριων και καλλιεργήσιμων ειδών. Τα κυριότερα είδη τροφής είναι το σιτάρι (Triticum sp.), ο ηλιόσπορος (Helianthus annuus), το καπνόχορτο (Fumaria officinalis), η στελάρια (Stelaria media) και το πολυκόμπι (Polygonum aviculare). Το τρυγόνι σήμερα κάνει μικρή χρήση των φυσικών πόρων διατροφής, όπως είναι τα άγρια φυτά, ενώ εξαρτάται κυρίως από την τροφή που προέρχεται από ανθρώπινες δραστηριότητες (αγροτικές καλλιέργειες). Οι θέσεις που προτιμά να τρέφεται περιλαμβάνουν κοντή και αραιή βλάστηση, για να μπορεί να εποπτεύει τη περιοχή.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Το τρυγόνι προτιμά να ζει σε ημιδασώδεις περιοχές. Αποφεύγει τα μέρη που έχουν πολύ αέρα και υψηλά ποσοστά υγρασίας. Σπάνια θα το συναντήσουμε σε τόπους που η θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλή. Δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση σε περιοχές ξηρές, ηλιόλουστες, που έχουν πρόσβαση στο νερό, με πολύ σκιά και κοντά σε ανοιχτές εκτάσεις. Αποφεύγει τα βουνά, τα μεγάλα υψόμετρα και τους υγρότοπους. Θα το συναντήσουμε σε περιοχές που φτάνουν έως και τα πεντακόσια μέτρα υψόμετρο από την επιφάνεια της θάλασσας. Μόνο μεμονωμένες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί για ζεύγη που φωλεοποίησαν σε μεγαλύτερα υψόμετρα.Στο τρυγόνι δεν αρέσουν τα ανέπαφα πυκνά δάση (μεγάλες εκτάσεις χωρίς διάκενα) και η υγρή γη, αλλά πολύ συχνά θα το δούμε να κατοικεί στα σύνορά τους. Σε περιοχές όπου υπάρχουν άλση, μικρά δασύλλια, αραιωμένα ή ανοιχτά δάση και σε κοντινή απόσταση υπάρχουν καλλιέργειες με σοδιά και σπόρους όπως σιτάρι, καλαμπόκι και ηλιόσπορο ή χέρσες εκτάσεις με αγρωστώδη, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα συναντήσουμε τρυγόνια.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Σημαντική απειλή για το είδος στην Ευρώπη θεωρείται η απώλεια/αλλαγή των βιότοπων αναπαραγωγής του, που συνδέεται με την μηχανοποίηση και την αλλαγή της γεωργικής πολιτικής, και η οποία οδήγησε σε σημαντική μείωση των φυτοφρακτών που το τρυγόνι χρησιμοποιεί για φωλεοποίηση, και ανάπαυλα. Επίσης η μείωση των καλλιεργειών όπου το τρυγόνι προτιμά να τρέφεται όπως το σιτάρι και ο ηλίανθος φαίνεται να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις πληθυσμιακές τάσεις του είδους. Οι κατευθύνσεις και οι πρακτικές της γεωργίας έτσι όπως πλέον έχουν διαμορφωθεί αυξάνουν την μονοκαλλιέργεια, συνιστούν την χρήση αγροχημικών καθώς και οι πρακτικές συγκομιδής έχουν μειώσει αισθητά τα υπολέιματα των σπόρων, γεγονότα που συνδράμουν αρνητικά στην επιβίωση και ανάπτυξη του είδους.