Σπίνος

Περιγραφή :

Ο κοινός σπίνος έχει μήκος σώματος 14-16 εκατοστά και το άνοιγμα των φτερών του είναι 25-28 εκατοστά. Το μέγεθός του είναι σαν του σπιτοσπουργίτι με τη διαφορά ότι έχει λεπτότερη σιλουέτα και μακρύτερη ουρά. Αναγνωρίζεται εύκολα από τη διπλή λευκή ρίγα που έχει στη φτερούγα, τα λευκά πλαϊνά της ουράς και το γκριζοπράσινο ουροπύγιο. Στους σπίνους παρατηρείται φυλετικός διμορφισμός. Το αρσενικό έχει ροδοκανελί στήθος και πλαϊνά κεφαλιού, γκριζογάλανη κορόνα και σβέρκο, μάγουλα και λαιμό ροζ. Το γκριζογάλανο κεφάλι το καλοκαίρι, γίνεται απαλό καφέ το χειμώνα. Τα θηλυκά και νεαρά πουλιά είναι ανοιχτόχρωμα, με γκριζο-πράσινο πάνω μέρος με ελαφριά καφέ απόχρωση, η κοιλιά τους είναι γκριζόλευκη, ενώ οι λευκές ρίγες στις φτερούγες είναι λεπτότερες.

Τροφικές Συνήθειες :

Όσον αφορά τις τροφικές συνήθειες του σπίνου αυτές ποικίλουν ανάλογα με την περιοχή και την εποχή. Εκμεταλλεύεται μια ευρεία γκάμα ειδών τροφής. Τα πιο συνηθισμένα προτιμώμενα είδη είναι τα ασπόνδυλα, όπως κάμπιες, διάφορα έντομα, αλλά και οι φυτικής προέλευσης τροφές όπως μούρα, καρποί, διάφοροι σπόροι και ρίζες. Επίσης δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση σε φρούτα και λαχανικά. Παρατηρείται να τρέφεται κυρίως στο έδαφος και λιγότερο πάνω σε δέντρα ή θάμνους.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Ο σπίνος αναπαράγεται σε όλους τους τύπους δασών και σε όλα τα υψόμετρα. Απαντιέται μέσα σε πόλεις, σε πάρκα, σε κήπους και ελαιώνες, σε αραιά δάση όλων των τύπων, σε θαμνώδεις εκτάσεις, σε αμπελώνες, σε καλλιέργειες, αλλά και σε υγρότοπους. Δείχνει όμως να προτιμά τα αραιά δάση κωνοφόρων.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Οι φυσικοί εχθροί του είναι κυρίως τα μικρά αρπακτικά πουλιά, όπως τα γεράκια και τα ξεφτέρια, καθώς και τα νυκτόβια αρπακτικά όπως οι κουκουβάγιες. Τα κουνάβια, οι νυφίτσες, οι γάτες και οι σκίουροι συγκαταλέγονται στους εδαφόβιους άρπαγες του είδους.