Ορτύκι

Περιγραφή :

Το ορτύκι ανήκει στην οικογένεια των Φασιανών (Phasianindae), της τάξης των Ορνιθομορφων. Αποτελεί το μικρότερο είδος της οικογένειας. Το ορτύκι έχει μήκος 16-18 εκ. και βάρος γρ. Το άνοιγμα των φτερούγων του κυμαίνεται μεταξύ 32-35 εκ. Έχει φτέρωμα φαιό με ραβδώσεις κίτρινου και καφέ χρώματος. Τα πόδια του είναι κοντά και έχουν σκούρο καφέ χρώμα. Η διάκριση μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού γίνεται με βάση το χρώμα του στήθους και του λαιμού. Τα αρσενικά έχουν καστανοκόκκινη τραχιλιά ένω τα θηλυκά διακρίνονται από τα μαύρα στίγματα που διαθέτουν. Και τα δύο φύλα έχουν άσπρες ραβδώσεις στα κεφάλια τους, αλλά το θηλυκό έχει ένα πιο ομοιογενές σχήμα προσώπου απ’ ότι το αρσενικό. Το φύλο του γίνεται αντιληπτό κυρίως μετά από την 3 εβδομάδα. Στα αρσενικά το φτέρωμα στην βάση του λαιμού και προς το στήθος είναι μονόχρωμο καφέ, ενώ στα θηλυκά υπάρχουν λεπτές επιμήκεις ραβδώσεις περισσότερου σκούρου έως μαύρου χρώματος. Τα ανήλικα από τα ενήλικα διακρίνονται από το χρώμα του ταρσού, στα ανήλικα είναι κίτρινο, ενώ στα ενήλικα καφέ.

Τροφικές Συνήθειες :

Είναι είδος παμφάγο η τροφή του αποτελείται κατά μεγάλο ποσοστό (90%) από είδη φυτικής προέλευσης, σπόρους, βλαστούς, γράστεις , κλπ. Η υπόλοιπη τροφή του είναι ζωικής προέλευσης και αποτελείται από έντομα, σκουλήκια, σαλιγκάρια προνύμφες εντόμων, κ.α. τα οποία καλύπτουν τις ανάγκες του σε πρωτεΐνες, ιδιαίτερα των θηλυκών και των νεοσσών.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Τα ορτύκια είναι εδαφόβια πουλιά ζουν κυρίως σε πεδινές καλλιεργήσιμες περιοχές και σε περιοχές με αραιή θαμνώδες βλάστηση, χαμηλού πάντα υψομέτρου. Εξαιρέσεις έχουν παρατηρηθεί μόνο κατά το διάστημα της αποδημίας τους. Δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στα ανοιχτά λιβάδια με πυκνή και ψηλή συνήθως βλάστηση, όπως οι διάφορες καλλιέργειες σιτηρών, τριφιλιών κλπ. Οι καλλιέργειες αυτές αποτελούν ιδανικούς βιοτόπους που προσφέρουν πέρα από την τροφή και την απαραίτητη κάλυψη. Κατά το διάστημα όμως της μετανάστευσή τους τα ορτύκια θα χρησιμοποιήσουν μια ευρύτερη σειρά βιοτόπων, όπως παράκτιες θαμνώδεις περιοχές και οάσεις ερήμων, σαν ενδιάμεσες στάσεις της αποδημίας τους.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Απειλή για το ορτύκι αποτελούν τα φίδια, οι αλεπούδες, τα γεράκια, οι σκαντζόχοιροι και φυσικά η καταστροφή των βιοτόπων του, όπως το κάψιμο των σιτοκαλαμιών, οι μονοκαλλιέργειες, το όργωμα και η εξαφάνιση των ακαλλιέργητων περιοχών, καθώς και η διαδεδομένη και αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων. Αν και δεν περιλαμβάνονται στα υψηλής ανησυχίας πτηνά, εντούτοις έχουν αναφερθεί πτώσεις τοπικών πληθυσμών ως αποτέλεσμα των αλλαγών και καταστροφών των βιότοπων του.