Ορεινή Πέρδικα

Περιγραφή :

Έχει μήκος 33-36cm, άνοιγμα φτερούγων 167-173 cm. και βάρος 665 gr. το αρσενικό (480-850 gr.) και 645 gr. το θηλυκό (490-800 gr.). Φύλα ομοιόμορφα. Κεφάλι, στήθος και κοιλιά σταχτόχρωμα. Πλευρές με εναλλασσόμενες εγκάρσιες μαύρες και λευκές ραβδώσεις. Παρειές και μπροστινό τμήμα του λαιμού λευκά περιβαλλόμενα από μια στενή λωρίδα που αρχίζει πάνω από το ράμφος, περιβάλλει τα μάτια, εκτείνεται προς τα πίσω, δημιουργώντας έτσι ένα είδος περιλαίμιου. Στο πάνω μέρος προεκτείνεται προς τη βάση του ράμφους και σχηματίζει το "χαλινό". Το ράμφος είναι κοντό, καμπύλο, χρώματος κόκκινου. Τα πόδια είναι ισχυρά, τα δάκτυλα μικρά και απολήγουν σε ισχυρά νύχια.

Τροφικές Συνήθειες :

Είναι είδος παμφάγο. Η τροφή της είναι κυρίως φυτική (85-90%) και λιγότερο ζωική (10-15%). Αποτελείται από σπόρους γράστεων και ζιζανίων, γράστεις, χυμώδεις καρπούς, σκουλήκια, έντομα, σαλιγκάρια κλπ. Οι ημερήσιες απαιτήσεις της σε τροφή είναι 35-40 gr. Οι νεοσσοί τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους τρέφονται κυρίως με ζωικές τροφές, λόγω των μεγάλων απαιτήσεων τους σε ζωικές πρωτεΐνες. Για την αναζήτηση της τροφής κινείται κατά τις πρωινές και απογευματινές ώρες.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Ζει σε θαμνώδεις εκτάσεις, βραχώδεις πλαγιές ψηλών βουνών και κράσπεδα δασών, συνήθως σε υψόμετρο πάνω από 800 μ. Αποφεύγει πυκνά δάση και προτιμά κράσπεδα δάσους με ανοιχτές περιοχές, ποολίβαδα και αραιούς χαμηλούς θαμνότοπους. Η περιοχή ενδημίας ενός ζευγαριού κυμαίνεται από 0,1 έως 1 km2.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Η εγκατάλειψη των ορεινών αγροτικών καλλιεργειών και η μείωση της εκτατικής κτηνοτροφίας, επέφερε αλλαγή στη σύνθεση και τη δομή των φυτοκοινωνιών, με αποτέλεσμα οι πληθυσμοί της ορεινής πέρδικας να χάσουν μέρος του κατάλληλου ενδιαιτήματός τους. Σημαντική αρνητική επίδραση στους πληθυσμούς της πέρδικας ασκούν και οι εδαφόβιοι άρπαγες (ικτίδες, αλεπού).