Περιγραφή :

Έχει μήκος 85-100 εκ., άνοιγμα φτερούγων 145-170 εκ. και βάρος 230-350 γρ. το αρσενικό και 250-370 γρ. το θηλυκό. Το χρώμα στο πάνω μέρος του σώματος είναι καστανόξανθο. Φτερούγες και ουρά λευκά, ενώ λαιμός και κοιλιά λευκωπά. Μάτια κίτρινα. Πόδια κιτρινοκαφέ, ενώ κατά την περίοδο της αναπαραγωγής κοκκινωπά. Στο κεφάλι έχει μακριά φτερά σαν χαίτη (λοφίο). Το πάνω μέρος του κεφαλιού και το λοφίο έχουν λεπτές σκούρες ραβδώσεις. Ράμφος τυρκουάζ στη βάση, με μαύρο το μπροστινό μισό.

Τροφικές Συνήθειες :

Τρέφεται με υδρόβια έντομα (λάρβες), βατράχια και αράχνες, ακρίδες και πεταλούδες, αμφίβια, σαλιγκάρια και ψάρια (μέχρι 10 εκ. μήκος). Τρέφεται σε μέρη με κάλυψη μοναχικά και σε μικρά κοπάδια σε στάσιμα γλυκά νερά, ιδιαίτερα μικρές λίμνες, κανάλια, τάφρους κ.α. με έντονη υδρόβια βλάστηση ακόμη και κάποιους θάμνους και δέντρα με αναρριχώμενα φυτά.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Είναι μοναχικό είδος, αλλά αναπαύεται σε μικρές ομάδες. Φωλιάζει σε παρόχθια ή παραλίμνια δάση με αρμυρίκια, ιτιές, σκλήθρες και λεύκες, σπανιότερα σε καλαμιώνες. Φωλιάζει σε μικτές αποικίες σε χαμηλότερες θέσεις από τα άλλα είδη ερωδιών. Σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες για το είδος στην Ήπειρο έχουν οριστεί οι ΖΕΠ στον Αμβρακικό κόλπο, και στη λιμνοθάλασσα Καταφουρκο και Κορακονήσια.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Η συρρίκνωση και αλλοίωση των υγροτόπων γλυκού νερού, εποχικών ή μόνιμων αποτελεί βασική απειλή για το είδος. Ως κίνδυνοι μπορούν να χαρακτηριστούν: α) η όχληση στα ενδιαιτήματα τροφοληψίας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρουσία ή την παρουσία οικόσιτων ζώων, β) η αγροχημική ρύπανση και η ρύπανση από βαρέα μέταλλα, κυρίως υδράργυρο και μόλυβδο, γ) οι παγιδεύσεις στα ηλεκτροφόρα καλώδια που παρεμβάλλονται στις παραδοσιακές διαδρομές των υδρόβιων πουλιών μεταξύ γειτονικών υγροτόπων.