Καλημάνα

Περιγραφή :

Έχει μήκος 28-30 cm άνοιγμα φτερούγων 82-87cm. Έχει μακρύ χαρακτηριστικό λοφίο και σκουροπράσινο χρώμα με μεταλλικές ανταύγειες που ιριδίζουν στη ράχη και την κάνουν να ξεχωρίζει από μακριά ειδικά όταν πετά.Τα φτερά από κάτω είναι λευκά στη βάση τους και μαύρα στο υπόλοιπο μέρος και το ίδιο ισχύει και για την ουρά της, ενώ ασπρόμαυρα σχέδια υπάρχουν και στο κεφάλι της και διαφέρουν ελάχιστα στο κάθε φύλο. Το κάτω μέρος της ουράς της έχει ένα απαλό καφέ χρώμα.

Τροφικές Συνήθειες :

Τρέφεται με είδη κυρίως ζωικής προέλευσης, ασπόνδυλα, ακρίδες, γαιοσκώληκες και έντομα (ενήλικα και προνύμφες εντόμων), αράχνες, σκαθάρια, βατράχια, μυρμήγκια, λιβελλούλες μικρά ψάρια, τζιτζίκια, λεπιδόπτερα, σαλιγκάρια σπόρους ή άλλα φυτικής προέλευσης είδη τα οποία ψάχνει σε περιοχές με χαμηλή βλάστηση, στους λασπότοπους και σε επίπεδες υγρές επιφάνειες κατά τις νυχτερινές κυρίως ώρες.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Απαντάται περιφερειακά των υγροτόπων. Επίσης σε υγρολίβαδα, λασπότοπους, και σε χωράφια και επίπεδες, ανοιχτές εκτάσεις με χαμηλή βλάστηση. Έχει ανάγκη από χωράφια άσπαρτα, εγκαταλελειμμένα έτσι ώστε να βρίσκει εύκολα την τροφή της και να μπορούν οι νεοσσοί της να τραφούν κοντά στην φωλιά της. Η φωλιά της είναι μια μικρή κοιλότητα στο έδαφος. Συνήθως εκμεταλλεύεται τις φυσικές κοιλότητες των χωραφιών. Είναι πολύ απλή, στρωμένη με ελάχιστα χορταράκια, ρίζες και ξερά φύλλα. Δεν έχουν προσδιοριστεί για το είδος σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες στην Ήπειρο.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Το είδος απειλείται κυρίως από τη συρρίκνωση των βιοτόπων του. Σημαντική απειλή αποτελούν τα αρπακτικά πουλιά (γεράκια, κουκουβάγιες, μπούφους, αετούς, κουρούνες, γλάρους, κίσσες) και τα σαρκοφάγα θηλαστικά (αλεπού, κουνάβι, κ.α.). Επίσης κινδυνεύει από τη ρύπανση, την καταστροφή των φωλιών κατά τη διάρκεια της βόσκηση κυρίως βοοειδών, την εγκατάλειψη των αρόσιμων αγρών και η συνεπακόλουθη διαδοχή της βλάστησης με ανάπτυξη ξυλωδών ειδών και δέντρων και η εγκατάσταση δασικών φυτειών έχει επίσης αρνητικά αποτελέσματα στον αναπαραγωγικό πληθυσμό, καθώς το είδος αποφεύγει να φωλιάζει κοντά σε δέντρα η ύπαρξη των οποίων αυξάνει τις πιθανότητες θήρευσης του.