Περιγραφή :

Ζει κατά μέσω όρο 10 χρόνια, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις φτάνει και παραπάνω από 15. Τα αρσενικά υπερέχουν σε μέγεθος και βάρος έναντι των θηλυκών. Το μήκος του σώματος του είναι 110-180 εκ., το ύψος 85-115 εκ. και η ουρά 15-20 εκ. Ο χρωματισμός του τριχώματος το καλοκαίρι είναι γκριζόφαιος και το χειμώνα γκριζόμαυρος. Σε πλήρη ανάπτυξη το βάρος των αρσενικών φτάνει τα 170-200 κιλά. Φέρει γκριζόμαυρο τρίχωμα. Έχει σώμα ογκώδες και συμπαγές, κεφάλι επίμηκες που απολήγει σε ρύγχος. Στο πάνω μέρος και στο μέσο του ρύγχους σχηματίζεται μικρή κύρτωση, η οποία αυξάνει με την ηλικία του ζώου. Έχει αυτιά μεγάλα και όρθια, μάτια μικρά καφέ χρώματος, σκέλη κοντά και ισχυρά. Η ουρά είναι μετρίου μεγέθους και στο άκρο της σχηματίζεται μία τούφα από μακριές τρίχες. Τα άκρα των δακτύλων καλύπτονται από οπλές.

Τροφικές Συνήθειες :

Είναι παμφάγο ζώο. Τρέφεται κυρίως με βελανίδια, κάστανα, διάφορα φρούτα και καρπούς, ρίζες και βολβούς τα οποία λαμβάνει σκάβοντας το έδαφος. Οι επιδρομές του είναι συχνές σε καλλιέργειες πατάτας, παντζαριών και καλαμποκιών, ιδίως όταν οι καρποί είναι σε γαλακτώδη ακόμα μορφή. Το διαιτολόγιο συμπληρώνεται με μύκητες (μανιτάρια), σκουλήκια, σαλιγκάρια, προνύμφες εντόμων, έντομα, αμφίβια, ερπετά, τρωκτικά, αυγά εδαφόβιων πτηνών αλλά και ψοφίμια. Αναζητά την τροφή του κυρίως τη νύχτα και συνήθως την ημέρα αναπαύεται. Σε περιπτώσεις όμως που νιώθει ασφάλεια και ησυχία δραστηριοποιείται και την ημέρα. Ζει σε οργανωμένες μητριαρχικές ομάδες. Η γηραιότερη και πιο έμπειρη θηλυκιά είναι η αρχηγός του κοπαδιού, η οποία μεριμνά για την ασφάλεια και την εύρεση τροφής.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Μπορεί να επιβιώσει σε ένα μεγάλο εύρος ενδιαιτημάτων, από ψηλά βουνά, δάση μέχρι θαμνότοπους. Προτιμά όμως δάση πλατύφυλλων, κυρίως δρυός και οξιάς, καθώς και μικτά πλατύφυλλων-κωνοφόρων. Σημαντικό στοιχείο της καταλληλότητας του βιοτόπου για τον αγριόχοιρο είναι η παρουσία νερού, το οποίο χρησιμοποιεί για το πότισμα του αλλά και για τα απαραίτητα λασπόλουτρα.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Κύριος θηρευτής του είδους είναι ο λύκος, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι και ο αγριόγατος μπορεί να θηρεύσει νεαρά άτομα. Σοβαρή όμως απειλή για το είδος αποτελεί ο υβριδισμός του με ήμερους χοίρους, η υποβάθμιση του φυσικού ενδιαιτήματος (βιότοπος) και η λαθροθηρία. Τα πτώματα ζώων με τα οποία συχνά τρέφεται ο αγριόχοιρος είναι φορέας της τριχινιάσεως, ασθένειας που μεταδίδεται στον άνθρωπο, γι' αυτό το κρέας του αγριόχοιρου πρέπει να βράζεται καλά πριν την κατανάλωσή του.