Αγριόγατα

Περιγραφή :

Όπως ο οικόσιτος γάτος, λίγο μεγαλύτερη, σχετικά μικρότερη ουρά και μεγαλύτερο κεφάλι. Βασικό χρώμα της αγριόγατας είναι το γκριζοκαφέ, ο λαιμός της άσπρος και πιο κάτω στην κοιλιά κάπως κρεμώδης. Μαύρες ρίγες στο μέτωπο και στο σβέρκο όπου ξεκινάνε και συγχωνεύονται περισσότερο ή λιγότερο διακριτές και συνεχίζουν εγκάρσια στην κοιλιά. Εγκάρσιες μαύρες λωρίδες και στα πόδια. Έχει ροζ μύτη και δύο ευδιάκριτες χαρακτηριστικές παράλληλες μαύρες γραμμές (ρίγες) στο κάθε μάγουλο. Η ουρά της διαθέτει μαύρους δακτυλίους και η άκρη στο τέλος της είναι μαύρη. Το μήκος της (κεφαλής - κορμού) κυμαίνεται από 50 – 80 εκ., ενώ το μήκος της ουράς είναι 22- 36 εκ. Το βάρος του σώματος των αρσενικών φτάνει τα 4 - 5 kg, ενώ το μέσο βάρος των θηλυκών είναι 2,7-4 kg.

Τροφικές Συνήθειες :

Η αγριόγατα είναι σαρκοφάγο. Ένα ενήλικο αρσενικό μπορεί να καταναλώσει τροφή ίση με το 5% - 8% του σωματικού του βάρους ημερησίως, και ένα θηλυκό που θηλάζει μπορεί να φτάσει και το 20% του βάρους του. Η κύρια τροφή των αγριόγατων συμπεριλαμβάνει τρωκτικά, λαγούς , σκίουρους, πουλιά, σαύρες , βατράχια, ψάρια και σε στιγμές ανάγκης έντομα και κάποια χορτοφαγικά γεύματα. Έρευνες αναφέρουν ότι σε κάποιες περιπτώσεις βρέθηκαν αγριόγατες που σκότωσαν και έφαγαν ζώα με μέγεθος παρόμοιο με το δικό τους βάρος (3-5 κιλά), όπως μικρά ζαρκάδια.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Η αγριόγατα ενδιαιτάται σε ποικιλία ενδιαιτημάτων, από απομακρυσμένες δασώδεις έως και περιαστικές και βοσκόμενες περιοχές που εξασφαλίζουν κάλυψη. Συχνάζει σε δάση φυλλοβόλων, ενώ σε δάση κωνοφόρων προτιμάει τα όρια με διάκενα ή δασικούς δρόμους όπου μπορεί να αναζητά τα θύματά της. Πολύ συχνά τη συναντάμε σε παραποτάμια και παραλίμνια οικοσυστήματα που αποτελούν ενδιαιτήματα για ποικιλία μικρών θηλαστικών και πτηνών. Η καταλληλότητα του ενδιαιτήματος εξαρτάται από την ύπαρξη ειδών που αποτελούν το διαιτολόγιό της. Έχει βρεθεί ότι οι περιοχές ενδημίας της αγριόγατας ποικίλουν από 80 – 4500 στρέμματα. Τα αρσενικά καταλαμβάνουν μεγαλύτερες περιοχές από ότι τα θηλυκά. Αυτό οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στην περιπλάνηση των αρσενικών, κατά την αναπαραγωγική περίοδο, στις περιοχές των θηλυκών. Παρόλο που αυτά τα ζώα είναι μοναχικά υπάρχουν ενδείξεις ότι υπάρχει ιεραρχία ανάμεσα στα αρσενικά.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Οι κυριότερες απειλές για τους πληθυσμούς της αγριόγατας είναι η καταστροφή του φυσικού της περιβάλλοντος, ο υβριδισμός και ο ανταγωνισμός με ελεύθερες (αδέσποτες) οικόσιτες γάτες που συχνάζουν στο φυσικό περιβάλλον. Κατά την διάρκεια περιόδων όπου η πυκνότητα των πληθυσμών μειωνόταν οι αγριόγατες ζευγάρωναν με τις σχετικά πιο πολυάριθμες ελεύθερες οικόσιτες γάτες.