Κόρακας
Επιστημονική ονομασία :
Corvus corax
Κοινή ονομασία :
Κόρακας
Κατηγορία :
Άλλα είδη
Θηρεύσιμο :
Όχι
Αρχεία :
Περιγραφή :
Ο Κόρακας είναι το πιο μεγάλο στρουθιόμορφο πουλί, ενώ είναι ακόμα μεγαλύτερος και από τη γερακίνα. Το φτέρωμά του είναι μαύρο με μεταλλική λάμψη(πράσινο, μπλε, μοβ). Το ράμφος του είναι δυνατό, πολύ χοντρό και μαζί με το δασύ φτέρωμα του λαιμού του είναι ορατά κατά τη διάρκεια της πτήσης. Κατά τη διάρκεια της πτήσης διακρίνονται οι μακριές και αναλογικά στενές φτερούγες με «δάκτυλα» στις άκρες, ο τεντωμένος λαιμός και η σφηνοειδής άκρη της ουράς. Κυκλοφορούν συνήθως σε ζευγάρια και ανεμοπορούν συχνά.Μήκος: 54 - 67 cmΒάρος: 1100 - 1300 gΆνοιγμα φτερών: 115 – 130 cm
Τροφικές Συνήθειες :
Το κοράκι είναι είδος παμφάγο. Η διατροφή του ποικίλει ανάλογα με την περιοχή την εποχή και τη διαθεσιμότητα. Τρέφεται με υπολείμματα σφαγείων, σε σκουπιδότοπους, με ψοφίμια, ενώ εκμεταλλεύεται άριστα τα νεκρά ζώα λόγω των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. Επίσης μπορεί να κυνηγήσει τρωκτικά, ασπόνδυλα, αμφίβια, ερπετά, μικρά θηλαστικά, πουλιά και έντομα. Σε ό,τι αφορά τη φυτικής προέλευσης τροφή αποτελείται από δημητριακά, μούρα και φρούτα. Ο κόρακας μπορεί να τραφεί επίσης και με ζωικά περιττώματα, ενώ συνηθίζει να λεηλατεί φωλιές καθώς και κρυψώνες σαρκοφάγων θηλαστικών όπου διατηρούν αποθηκευμένη τροφή.
Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :
Ο κόρακας απαντιέται σε ένα πλήθος διαφορετικών κλιμάτων και βιοτόπων, κατέχοντας τη μεγαλύτερη εξάπλωση από κάθε άλλο είδος της οικογένειας των Corvidae. Απαντάται από την Αρκτική έως τα εύκρατα κλίματα, Κοράκια μπορούν να ενδιαιτώνται σε μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων από πυκνά δάση, ορεινές περιοχές μέχρι ανοιχτές βραχώδεις εκτάσεις.
Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :
Λόγω του μεγέθους του, της κοινωνικότητας του και των αμυντικών ικανοτήτων του, το κοράκι έχει λίγους φυσικούς θηρευτές. Κύριοι θηρευτές των φωλιών του είδους είναι οι κουκουβάγιες και τα κουνάβια. Τα κοράκια υπερασπίζονται με μεγάλο ζήλο τις φωλιές τους και τους νεοσσούς. Ένας περιοριστικός παράγοντας είναι η όχληση που προκαλείται σε ορεινά οικοσυστήματα όπου αναπαράγεται από δραστηριότητες ορεινού τουρισμού. Επίσης η μείωση της κτηνοτροφίας, καθώς και η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων επιδρούν αρνητικά στον πληθυσμό του είδους.