Αηδόνι
Επιστημονική ονομασία :
Luscinia megarhynchos
Κοινή ονομασία :
Αηδόνι
Κατηγορία :
Μικρά στρουθιόμορφα
Θηρεύσιμο :
Όχι
Αρχεία :
Περιγραφή :
To αηδόνι έχει μήκος 15-16,5 εκ., άνοιγμα φτερούγων 23-26 εκ.. και βάρος 17-23 γρ. το αρσενικό και 17-24 γρ το θηλυκό. Τα δύο φύλα είναι όμοια. Έχει καφέ ράχη, με καστανοκκόκινα ουροπήγιο και ουρά. Ωχρό γκριζωπό από κάτω με πιο ανοιχτόγκριζο λαιμό. Μάτια μεγάλα μαύρα, που περιβάλλονται από αχνό λεπτό δακτύλιο. Ράμφος σκούρο καφέ και πόδια ανοιχτό καφέ. Περισσότερο το ακούμε παρά το βλέπουμε, πρόκειται για το γνήσιο αηδόνι με το υπέροχο κελάηδημα. Είναι είδος μοναχικό και έντονα χωροκρατικό.
Τροφικές Συνήθειες :
Είναι κυρίως εντομοφάγο είδος. Κατά την αναπαραγωγική περίοδο τρέφεται κυρίως με σκαθάρια (Coleoptera) και μυρμήγκια (Formicidae) στο τέλος του καλοκαιριού τρέφεται επίσης με μούρα. Αναζητά την τροφή του στο έδαφος και κυρίως στο στρώμα φύλλων και οργανικών υπολειμμάτων.
Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :
Μάλλον ντροπαλό πουλί, το αηδόνι προτιμά να κρύβετε μέσα σε αδιαπέραστους θάμνους ή συστάδες δέντρων. Στην Ευρώπη, κυρίως σε ανοιχτά δάση όπου υπάρχουν διάσπαρτες συστάδες και κομμάτια με πυκνή βλάστηση. Συχνά τα συναντούμε κοντά σε υδάτινα συστήματα, όπως επίσης στις παρυφές, σε ξέφωτα και στον υπόροφο δασών πλατύφυλλων.
Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :
Όπως όλα τα μικρά πουλιά, η θνησιμότητα κατά το πρώτο έτος της ζωής τους είναι υψηλή, συνήθως ζουν από 2- 5 χρόνια. Τα είδη που φτιάχνουν τη φωλιά τους κοντά στο έδαφος υφίστανται μεγάλες απώλειες σε αυγά και νεοσσούς από τα ποντίκια τις νυφίτσες τους σκίουρους και τα κορακοειδή κυρίως την καρακάξα. Ως ο κύριος εχθρός του εμφανίζεται ο Χουχουριστής σε βαθμό που τα αηδόνια για να μειώσουν τον κίνδυνο επίθεσης περιορίζουν τόσο τον χρόνο όσο και την ένταση του κελαηδήματος τους όταν δεν προσπαθούν να προσελκύσουν τα θηλυκά.